Wednesday, July 21, 2010
BP Video Clip: nag yayaya ang ngiti d na nga mapakali halikana at tara na doon na nga ang punta labas lahat ng ngipin sumasayaw sa tuwa ganyan ang feeling kapag bida ang saya dito tayo kung saan bida ang bata sa jollibee na tayo mas matunog mas mayasaya sa jollibee na tayo wala nang iba sa jollibee bida ang saya - :)
Tuesday, July 20, 2010
Bibong Pinoy Activity at Cottolengo Filipino
My First Activity at Cottolengo Filipino. Thank you Ms.Aiza Gabay for celebrating your Birthday with us. Kahit wala akong tulog okey lang coz in our simple way.. we made the kids happy! :-) Go BP see u again sa nxt activity.. :).. ( thanks sa mga may dala ng camera.. )
Call time is 7:30 am at Farmers Cubao.. akala ko late na ako una kung nadatnan sila Robby at Che ehem! Sweet Sweetan ang effect?hahaha! Last dumating si Toneth..
Kami lang ang sakay ng buong FX.. on the way pa lang pero kulitan at kwentuhan na..
I think mga 11:am na kami nakarating sa Cottolengo Filipino.
Preparation time, inayos ang place..ang mga pagkain.. mga laruan atbp..
May palaro di mawawala ang hephep hurray courtesy of Mamsie
at siyempre si jollibee happy ang kids ng lumabas siya!
But wait pero mas happy ata ang mga ate at kuya! :))
He is Mark 17 yrs old lil boy from Cottolengo.. at
first kala ko mahihirapan ako sa kanya..when i asked kung anung libangan
niya.. manood daw ng TV.. he knows all the cartoons in TV5 love niya si
Makibaoh.. i enjoyed talking with him nagkasundo kami sa cartoons.
Hirap man siya sa pagsasalita pero he tried his best para magkwento. :-)…
What a memorable experience!..
In the end everyone enjoys the activity!.. thank you guys.. at this point i appreciate moreeee what i have in life.. Thanks BP and Thank you Kids!
Call time is 7:30 am at Farmers Cubao.. akala ko late na ako una kung nadatnan sila Robby at Che ehem! Sweet Sweetan ang effect?hahaha! Last dumating si Toneth..
Kami lang ang sakay ng buong FX.. on the way pa lang pero kulitan at kwentuhan na..
I think mga 11:am na kami nakarating sa Cottolengo Filipino.
Preparation time, inayos ang place..ang mga pagkain.. mga laruan atbp..
May palaro di mawawala ang hephep hurray courtesy of Mamsie
at siyempre si jollibee happy ang kids ng lumabas siya!
But wait pero mas happy ata ang mga ate at kuya! :))
He is Mark 17 yrs old lil boy from Cottolengo.. at
first kala ko mahihirapan ako sa kanya..when i asked kung anung libangan
niya.. manood daw ng TV.. he knows all the cartoons in TV5 love niya si
Makibaoh.. i enjoyed talking with him nagkasundo kami sa cartoons.
Hirap man siya sa pagsasalita pero he tried his best para magkwento. :-)…
What a memorable experience!..
In the end everyone enjoys the activity!.. thank you guys.. at this point i appreciate moreeee what i have in life.. Thanks BP and Thank you Kids!
He is Mark 17 yrs old lil boy from Cottolengo.. at
first kala ko mahihirapan ako sa kanya..when i asked kung anung libangan
niya.. manood daw ng TV.. he knows all the cartoons in TV5 love niya si
Makibaoh.. i enjoyed talking with him nagkasundo kami sa cartoons.
Hirap man siya sa pagsasalita pero he tried his best para magkwento. :-)...
What a memorable experience!..
Wednesday, July 14, 2010
dalawamput limang kung saan-saan lang galing na mga bagay tungkol sa akin
Patakaran: Pag ikaw ay na "taya", kelangan mong magsulat din ng ganitong mahabang note, kung ano man ang gusto mong ilagay eh bahala ka na. Tapos mamili ka ng dalawamput limang tao para ma-"taya"
kelangan mong tayain ang taong tumaya sayo, wala kang magagawa iyon ang patakaran dito sa facebook. Pag na "taya" ka ibig sabihin nito ay gusto nilang may malaman pang ibang mga bagay tungkol sa iyo (mga tsismoso sila).
para magawa mo ito, pumunta ka sa profile mo at piliin ang tab na "notes". idikit itong alituntunin sa katawan ng note, magsulat, man-"taya".. at ipublish...
(dahil sertified gaya gaya ako, gagawa din ako neto) >,<
1. Rose ang second name ko at ayoko nito pero ngayun sa tulong ng isang kaibigan ay na appreciate ko na ito.
2. Green ang favorite color ko, kahit na isang linggo akung naka green pagpasok sa duty ko walang problema.
3. Mas gusto ko ang Milo kesa sa kape. Dahil kung kape ang iinumin ko nanginginig ang mga tissue ng katawan ko.
4.Mas gusto ko ang duty na pang gabi kaysa sa araw.
5. Hindi ako naniniwala na lahat ng bago ay maayus at maasahan.
6. Sinasabuhay ko ang mga sinasabi ni spongebob weird pero kung tutuusin may kapupulutan kang aral sa palabas na iyon.
7. Mahilig akung makipagkwentuhan sa taong maraming kwentu tungkol sa kanyang mga kalungkutan at hinaing sa buhay sa katulad kasi nila marami kang matutunan.
8. Selosa ako minsan sa isang kaibigan.
9. Takot ako sa salitang bandwidth
10. Kung puyat ako. Gusto ko ng maraming pagkain. Gusto ko sa ulam ko may mainit na sabaw.
11. Mas gusto kung magbasa kaysa manuod ng movie.
12. Mahilih din akong magsulat ng random thoughts tulad nito actually nakagawa na nga ako ng libro tungkol dito. Pero siyempre pauso ko lang iyon.
13. Isa ako sa libo-libong pans ni Bob Ong! (obyus ba?)
14. Mahilig akong umalis ng bahay at hindi umuwi sa amin siyempre nagpapaalam naman ako sa amin.
15. Naging paborito ko noong highschool ang magaling na si Doktora Margie Holmes haha!
16. Wala akong favorite song,singer,movie.
17.Mas gusto ko pa manood ng mga pelikula na sobrang luma kesa panoorin ang mga reality show. (kaplastikan lang yun)
18. Food Trip at laugh trip yan ang hobby ko.
19. Pag seryoso ako seryoso ako.
20. Minsan mas gusto ko ang usapang one on one sa kaibigan kesa grupong usapan at least sa one on one mas makikilala niyo ang isat isa.
21. Mahilig akong magpbigay ng mga simpleng bagay sa taong close sa akin mga bagay na para sa akin ay may sentimental value kahit na para sa iba yun ay basura lang X_X
22. Di ko kilala si edward cullen.
23.Eba Ponda ako! ( Eba Ponda- Correct spelling is Eva Fonda) sa madaling salita ang P ko ay F at ang v ko b gets??
24.Pasaway sa ilang bagay di ko na babanggitin at baka lumampas tayu sa 25.
25. Naniniwala akung hindi lahat ng INIIWAN ay NALULUNGKOT at higit sa lahat hindi lahat ng UMAALIS ay may pwedeng BALIKAN
kelangan mong tayain ang taong tumaya sayo, wala kang magagawa iyon ang patakaran dito sa facebook. Pag na "taya" ka ibig sabihin nito ay gusto nilang may malaman pang ibang mga bagay tungkol sa iyo (mga tsismoso sila).
para magawa mo ito, pumunta ka sa profile mo at piliin ang tab na "notes". idikit itong alituntunin sa katawan ng note, magsulat, man-"taya".. at ipublish...
(dahil sertified gaya gaya ako, gagawa din ako neto) >,<
1. Rose ang second name ko at ayoko nito pero ngayun sa tulong ng isang kaibigan ay na appreciate ko na ito.
2. Green ang favorite color ko, kahit na isang linggo akung naka green pagpasok sa duty ko walang problema.
3. Mas gusto ko ang Milo kesa sa kape. Dahil kung kape ang iinumin ko nanginginig ang mga tissue ng katawan ko.
4.Mas gusto ko ang duty na pang gabi kaysa sa araw.
5. Hindi ako naniniwala na lahat ng bago ay maayus at maasahan.
6. Sinasabuhay ko ang mga sinasabi ni spongebob weird pero kung tutuusin may kapupulutan kang aral sa palabas na iyon.
7. Mahilig akung makipagkwentuhan sa taong maraming kwentu tungkol sa kanyang mga kalungkutan at hinaing sa buhay sa katulad kasi nila marami kang matutunan.
8. Selosa ako minsan sa isang kaibigan.
9. Takot ako sa salitang bandwidth
10. Kung puyat ako. Gusto ko ng maraming pagkain. Gusto ko sa ulam ko may mainit na sabaw.
11. Mas gusto kung magbasa kaysa manuod ng movie.
12. Mahilih din akong magsulat ng random thoughts tulad nito actually nakagawa na nga ako ng libro tungkol dito. Pero siyempre pauso ko lang iyon.
13. Isa ako sa libo-libong pans ni Bob Ong! (obyus ba?)
14. Mahilig akong umalis ng bahay at hindi umuwi sa amin siyempre nagpapaalam naman ako sa amin.
15. Naging paborito ko noong highschool ang magaling na si Doktora Margie Holmes haha!
16. Wala akong favorite song,singer,movie.
17.Mas gusto ko pa manood ng mga pelikula na sobrang luma kesa panoorin ang mga reality show. (kaplastikan lang yun)
18. Food Trip at laugh trip yan ang hobby ko.
19. Pag seryoso ako seryoso ako.
20. Minsan mas gusto ko ang usapang one on one sa kaibigan kesa grupong usapan at least sa one on one mas makikilala niyo ang isat isa.
21. Mahilig akong magpbigay ng mga simpleng bagay sa taong close sa akin mga bagay na para sa akin ay may sentimental value kahit na para sa iba yun ay basura lang X_X
22. Di ko kilala si edward cullen.
23.Eba Ponda ako! ( Eba Ponda- Correct spelling is Eva Fonda) sa madaling salita ang P ko ay F at ang v ko b gets??
24.Pasaway sa ilang bagay di ko na babanggitin at baka lumampas tayu sa 25.
25. Naniniwala akung hindi lahat ng INIIWAN ay NALULUNGKOT at higit sa lahat hindi lahat ng UMAALIS ay may pwedeng BALIKAN
Monday, July 12, 2010
Ang pangarap kung trabaho.. nasaan na nga ba?
Ms.Beautiful why did you took HRM?
Ako: Ah eh Ma'am I want to manage my own Hotel and Restaurant somedayy Ma'am.
Okay Ms.Beautiful so this is ur first choice?
Ako: (smile) Yes Ma'am. I really want to work at Hotel Industry, i love to coook coook , eat and cook..
Teacher: Okey you May now take ur sit Ms.
---------------------------------------------
Tandang tanda ko ang eksenang ito sa buhay ko ang mga unang araw ko sa Kolehiyo.
Sa loob ng apat na taon naigapang ako ng magulang ko para maabot ang isang piraso ng papel na
tinatawag nilang Diploma..
Sa apat na taon na yun ako'y produkto din ng " skolar ng bayan" ng Quezon City, isang programa na nag
umpisa sa panahon ni Mayor Mel Mathay at pinagpatuloy ng sumunod na Mayor na si Mayor Sonny
Belmonte. Aral dito aral doon.. research.. research.. puyat.. puyat.. gawa ng assignment ng report, ng
thesis atbp. Paminsan minsan oh sabihin na nating madalas din ay nasasabayan ng gala at kalokohan
kasama ang aking mga kaibigan, pero ganoon pa man ingat na ingat k sa grado ko, mahirap yatang
mawala sa pag skolar sayang din naman yun kahit hindi Full nakakatulong pa din sa aking pag-aaral.
----------------------------------------------
Naging pangalawang tahanan ko ang Maynila ang puso nito para sa akin ay ang Quiapo.
Nasaksihan ko kung paano magbaha sa Espanya, kung paano mag rally ang mga tao sa Mendiola,
nalibot ko ang bawat sulok ng intramuros, naging tambay sa ISETAN recto, nagliwaliw din sa luneta, naki
night life din sa Malate, ginalugad ang bawat sulok ng dibisorya at farmers cubao para lang mamili ng
aming mga gagamitin sa pagluluto.
Natuto akong mag ingat sa mga magnanakaw lalo na sa kalsada at sasakyan.
Natutong umuwi ng gabi na ang tanging dahilan ay " GROUP PROJECTS".
Minsan ay nakakaipon din ako sa aking baon na hindi tatas sa 150.00 kada araw.
Natutunan ko sa aking kaibigan kung paano kumain ng mabilisan dahil sa isang oras lang ang aming
break.
Namulat ako sa katotohanan kung anung klaseng buhay ang meron pagkatapos ng High School.
Naramdaman kung masarap mag aral.. lalo na at kasama mo ang mga tinatawag mong kaibigan.
Lahat yata ng nag aral nasanay sa cramming kung kailan pasahan na doon nagmamadali.
Kung kailan wala ng oras tska naman naghahapit. Hindi na natuto. pero sa huli nakakahabol pa din
naman.
-------------------------------------------------------
Sa buong yugto na aking pag-aaral may dalawang bagay na hindi mo maitatanggi ang hirap at saya.
Sa aking huling taon.. ako'y eksayted na maabot ang tinatawag nilang diploma. Walang hiya ang daming
pagsubok para abutin ang kapirasong papel na katunayan na pwede ka ng galangin at respituhin ng iba.
Pinaka madugo sa yugtong ito ay ang pagawa ng thesis.. halos maubos ang lakas ko at pera.
Kaya natin ito yan ang laging sinasabi ng aking ka grupo.. konti na lang at graduate na tayo..
-----------------------------------------------------
April 2007 ang lahat ay masaya salamat at heto na aakyat na tayu sa entablado..
tapos na ang apat na taon.. tapos na ang paghihirap ko.
Kasama ang aking buong pamilya at ang aking Tita.. saksi sila isa sa mga pinakamagandang nangyari sa
buhay ko.. sa wakas GRADUATE NA KO!!! Shiiiit!! Salamat po Dyos ko!!
---------------------------------------------------
Sept 2007..
Sa isang hindi inaasahang pagkakataon natanggap ako sa trabaho bilang " CUSTOMER SERVICE REP".
Teka bat andito ako, bakit andyan ka? maraming tanong.. maraming angal.. pero isang bagsak ng
sagot..
"PANANDALIAN LANG NAMAN ITO, HABANG HINDI PA AKO NAKAKAHANAP NG HOTEL NAPAPASUKAN KO".
Lumipas ang nga araw at buwan.. natuto akong sumagot ng tawag.. natuto akong makinig sav rekalamo
at pasasalamat ng mga tao.. natuto akong makinig at gumawa ng paraan kung paano sila matutulungan.
Bagay nga yata sa akin ang trabaho na ito kasi mahaba ang pasensiya ko.
Sa unang isang taon ko masasabi kung naging maayos ang lahat at sobrang nagugustuha ko ang ginagawa
ko kahit na sandamakmak ang murang inaabot ko sa mga tumatawag.
Pinagmamalaking kung wala akong absent at bihirang malate sa trabaho. Hindi ko ugaling umuwi ng
maaga okey lang ang magtagal pa sa trabaho heto lang naman ang ginagawa ko.
lumipas ang ilan pang taon..
Hindi ko maiwasang mapaisip kung bakit ako nasa harap ng computer at mouse ang hawak ko.
Di pa dapat nasa kusina ako at sandok ang hawak ko? Nasaan na ang pangarap ko, paano na ang inaasam
kung trabaho? Isa nga ba ako sa mga nagtapos lang ngunit hindi naman naghanap ng trabaho na angkop
sa kanilang kurso?
Sabi ng Isip ko "kung naghanap ka ng trabaho na ayun sa totoong gusto mo, baka nagutom ka lang at ang
pamilya mo.
PRAKTIKALIDAD ang madalas na ume-eko at umaalingawngaw sa paligid ko..
PRAKTIL KA LANG.. PrakTiKAl.. KAlLL.. Call Center AgenT??!!
----------------------------------------------
Heto na ako ngayon.. dito pa din nagtratrabaho.. masaya nga ba ako ?? OO yan ang direkta kung sagot
lalo na sa mga kaibigan ko noong college.
Hanggat masaya ako.. at nakakatulong ako sa pamilya ko ito ang gagawin ko. Masaya akong nakakasama
ang mga officemate ko.. ibang iba nga ito sa napag aralan ko.. naka ilang taon na ako isusuko ko pa ba
ito?
Andiyan din ang hirap sa ibang bagay.. lalo na at hinuhubog ka kung paano humawak ng isang
responsibilidad.
Ganoon pa man.. kakayanin ko para sa sarili ko, at sa pamilya ko.
Kung tutuusin hindi naman nawala ang pangarap kung trabaho. Mahaba at malayo pa ang aking
paglalakbay patungo sa bagay na aking gusto. Sa aking paglalakbay mas marami akong matutunan, mas
marami pa akong dapat malaman.
----------------------------------------------
Maging masaya ka lang.. piliin mong maging masaya.
Minsan hindi nga talaga natin kontrolado ang mga bagay pero may paraan naman para maging
Ako: Ah eh Ma'am I want to manage my own Hotel and Restaurant somedayy Ma'am.
Okay Ms.Beautiful so this is ur first choice?
Ako: (smile) Yes Ma'am. I really want to work at Hotel Industry, i love to coook coook , eat and cook..
Teacher: Okey you May now take ur sit Ms.
---------------------------------------------
Tandang tanda ko ang eksenang ito sa buhay ko ang mga unang araw ko sa Kolehiyo.
Sa loob ng apat na taon naigapang ako ng magulang ko para maabot ang isang piraso ng papel na
tinatawag nilang Diploma..
Sa apat na taon na yun ako'y produkto din ng " skolar ng bayan" ng Quezon City, isang programa na nag
umpisa sa panahon ni Mayor Mel Mathay at pinagpatuloy ng sumunod na Mayor na si Mayor Sonny
Belmonte. Aral dito aral doon.. research.. research.. puyat.. puyat.. gawa ng assignment ng report, ng
thesis atbp. Paminsan minsan oh sabihin na nating madalas din ay nasasabayan ng gala at kalokohan
kasama ang aking mga kaibigan, pero ganoon pa man ingat na ingat k sa grado ko, mahirap yatang
mawala sa pag skolar sayang din naman yun kahit hindi Full nakakatulong pa din sa aking pag-aaral.
----------------------------------------------
Naging pangalawang tahanan ko ang Maynila ang puso nito para sa akin ay ang Quiapo.
Nasaksihan ko kung paano magbaha sa Espanya, kung paano mag rally ang mga tao sa Mendiola,
nalibot ko ang bawat sulok ng intramuros, naging tambay sa ISETAN recto, nagliwaliw din sa luneta, naki
night life din sa Malate, ginalugad ang bawat sulok ng dibisorya at farmers cubao para lang mamili ng
aming mga gagamitin sa pagluluto.
Natuto akong mag ingat sa mga magnanakaw lalo na sa kalsada at sasakyan.
Natutong umuwi ng gabi na ang tanging dahilan ay " GROUP PROJECTS".
Minsan ay nakakaipon din ako sa aking baon na hindi tatas sa 150.00 kada araw.
Natutunan ko sa aking kaibigan kung paano kumain ng mabilisan dahil sa isang oras lang ang aming
break.
Namulat ako sa katotohanan kung anung klaseng buhay ang meron pagkatapos ng High School.
Naramdaman kung masarap mag aral.. lalo na at kasama mo ang mga tinatawag mong kaibigan.
Lahat yata ng nag aral nasanay sa cramming kung kailan pasahan na doon nagmamadali.
Kung kailan wala ng oras tska naman naghahapit. Hindi na natuto. pero sa huli nakakahabol pa din
naman.
-------------------------------------------------------
Sa buong yugto na aking pag-aaral may dalawang bagay na hindi mo maitatanggi ang hirap at saya.
Sa aking huling taon.. ako'y eksayted na maabot ang tinatawag nilang diploma. Walang hiya ang daming
pagsubok para abutin ang kapirasong papel na katunayan na pwede ka ng galangin at respituhin ng iba.
Pinaka madugo sa yugtong ito ay ang pagawa ng thesis.. halos maubos ang lakas ko at pera.
Kaya natin ito yan ang laging sinasabi ng aking ka grupo.. konti na lang at graduate na tayo..
-----------------------------------------------------
April 2007 ang lahat ay masaya salamat at heto na aakyat na tayu sa entablado..
tapos na ang apat na taon.. tapos na ang paghihirap ko.
Kasama ang aking buong pamilya at ang aking Tita.. saksi sila isa sa mga pinakamagandang nangyari sa
buhay ko.. sa wakas GRADUATE NA KO!!! Shiiiit!! Salamat po Dyos ko!!
---------------------------------------------------
Sept 2007..
Sa isang hindi inaasahang pagkakataon natanggap ako sa trabaho bilang " CUSTOMER SERVICE REP".
Teka bat andito ako, bakit andyan ka? maraming tanong.. maraming angal.. pero isang bagsak ng
sagot..
"PANANDALIAN LANG NAMAN ITO, HABANG HINDI PA AKO NAKAKAHANAP NG HOTEL NAPAPASUKAN KO".
Lumipas ang nga araw at buwan.. natuto akong sumagot ng tawag.. natuto akong makinig sav rekalamo
at pasasalamat ng mga tao.. natuto akong makinig at gumawa ng paraan kung paano sila matutulungan.
Bagay nga yata sa akin ang trabaho na ito kasi mahaba ang pasensiya ko.
Sa unang isang taon ko masasabi kung naging maayos ang lahat at sobrang nagugustuha ko ang ginagawa
ko kahit na sandamakmak ang murang inaabot ko sa mga tumatawag.
Pinagmamalaking kung wala akong absent at bihirang malate sa trabaho. Hindi ko ugaling umuwi ng
maaga okey lang ang magtagal pa sa trabaho heto lang naman ang ginagawa ko.
lumipas ang ilan pang taon..
Hindi ko maiwasang mapaisip kung bakit ako nasa harap ng computer at mouse ang hawak ko.
Di pa dapat nasa kusina ako at sandok ang hawak ko? Nasaan na ang pangarap ko, paano na ang inaasam
kung trabaho? Isa nga ba ako sa mga nagtapos lang ngunit hindi naman naghanap ng trabaho na angkop
sa kanilang kurso?
Sabi ng Isip ko "kung naghanap ka ng trabaho na ayun sa totoong gusto mo, baka nagutom ka lang at ang
pamilya mo.
PRAKTIKALIDAD ang madalas na ume-eko at umaalingawngaw sa paligid ko..
PRAKTIL KA LANG.. PrakTiKAl.. KAlLL.. Call Center AgenT??!!
----------------------------------------------
Heto na ako ngayon.. dito pa din nagtratrabaho.. masaya nga ba ako ?? OO yan ang direkta kung sagot
lalo na sa mga kaibigan ko noong college.
Hanggat masaya ako.. at nakakatulong ako sa pamilya ko ito ang gagawin ko. Masaya akong nakakasama
ang mga officemate ko.. ibang iba nga ito sa napag aralan ko.. naka ilang taon na ako isusuko ko pa ba
ito?
Andiyan din ang hirap sa ibang bagay.. lalo na at hinuhubog ka kung paano humawak ng isang
responsibilidad.
Ganoon pa man.. kakayanin ko para sa sarili ko, at sa pamilya ko.
Kung tutuusin hindi naman nawala ang pangarap kung trabaho. Mahaba at malayo pa ang aking
paglalakbay patungo sa bagay na aking gusto. Sa aking paglalakbay mas marami akong matutunan, mas
marami pa akong dapat malaman.
----------------------------------------------
Maging masaya ka lang.. piliin mong maging masaya.
Minsan hindi nga talaga natin kontrolado ang mga bagay pero may paraan naman para maging
Subscribe to:
Posts (Atom)
